Mostar - Summer 2007 ~ Mr Soul Radio

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε πει:

<Oι καλύτερες επαγγελματικές συμφωνίες και το καλύτερο σεξ

συμβαίνουν έξω από τα προγραμματισμένα> Ένα δροσερό πρωινό του Ιούνη του 2007,έχοντας πάει στον σιδηροδρομικό σταθμό,για να υποδεχτώ μια φίλη μου που μόλις είχε φθάσει με το τρένο,πέφτω επάνω στο Γιώργο τον Σπύρου στην είσοδο του Mostar.

<Καμιά μουσική θα παίξουμε εδώ που μου αρέσει πολύ αυτό το μέρος>τον ρωτάω.

<Ναι,αμέ γιατί όχι> μου απαντά...

Η καθαρά προσωπική μου άποψη για το καλοκαιρινό Mostar,το ξαναγράφω,

γ ι α τ ο κ α λ ο κ α ι ρ ι ν ό Mostar είναι πως το θεωρώ ένα από τα κορυφαία cafe Bar όχι στην Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη!Αν η Χαλκίδα έχει τη δική της <Γαλλική Ριβιέρα>αυτή είναι το καλοκαιρινό Mostar!

Είχα,αυτό που λέμε,καψούρα να παίξω μουσική σε αυτό το σημείο.Και μάλιστα τότε που ήταν εντελώς ανοικτό από επάνω και η κονσόλα ήταν ακριβώς κάτω από τον πύργο του οποίου η απόληξη,ψηλά,κατέληγε στα φώτα που σε ειδοποιούσαν πότε πρόκειται να ανοίξει ή να κλείσει η γέφυρα.

Θες όλη αυτή η θέα με τα νερά του Ευρίπου να ανεβοκατεβαίνουν και να στριφογυρίζουν σαν τρελά, θες την γέφυρα να ανοίγει και να βλέπεις τα πλοία να περνούν,...

ο χώρος εκεί επάνω στο τεταρτημόριο της παλαιάς γέφυρας της Χαλκίδας είχε(όπως τουλάχιστον εγώ τον θυμάμαι)άλλα,διαφορετικά ενεργειακά πεδία.Σα να φύσαγε άλλος αέρας.Καθαρός.Αρκετά καλοκαιρινά βράδια τις προχωρημένες μεταμεσονύχτιες ώρες λες και φυσούσαν άλλοι άνεμοι εκεί επάνω.

Μπορεί όλη την ημέρα η πόλη να έλιωνε από τη ζέστη αλλά τη νύχτα,εκεί,ζητούσες φούτερ ή πανωφόρι.

Όλος ο χώρος ήταν από μόνος του μια Μουσική.Πόσο μάλλον όταν έπρεπε να βάλεις εσύ την μουσική για <ντύσεις> όλη αυτή την αίσθηση.

Μιλάω και με τον Χάρη Σ.και παίρνω μία ή δύο μέρες στην αρχή κάθε εβδομάδας(από Δευτέρα μέχρι Τετάρτη),αναλόγως πως πήγαινε το πρόγγραμμα και των υπολοίπων παιδιών που έπαιζαν τότε εκεί.Ο Κάκος Τ.,ο Γιώργος Μηνάς και κάποια άλλα παιδιά και από Αθήνα που δεν θυμάμαι.

Δεν θα μπορούσα φυσικά να είμαι ο <βασικός>d.j. του Mostar αλλά αυτό δεν με απασχολούσε καθόλου.Άλλωστε,καθώς τα χρόνια περνούν,ήταν η σειρά άλλων πιο νέων και πιο ορεξάτων που ήταν στα <ντουζένια τους> να πάιξουν και να κάνουν τον δικό τους κύκλο.Η επιθυμία μου,έτσι κι αλλιώς,είχε πραγματοποιηθεί!Αυτές οι δύο ή μία καθημερινές που θα έβαζα μουσική,μου ήταν υπέρ-αρκετές για να δώσω το μουσικό στίγμα μου ξέροντας ότι έπαιξα κι εγώ εκεί!Το Mostar,τότε,ήταν ήδη ένα φτασμένο μαγαζί.Δεν περίμενε εμένα.Και στην πραγματικότητα,δεν έχει <ανάγκη>από κανέναν Ντισκ Τζόκει.(Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που είχε συχνή εναλλαγή των D.j's)

Εδώ,θα ήθελα να ανοίξω μια παρένθεση για να περιγράψω πως χτίζεται ο <μύθος>ενός d.j.εν έτη 2020,τουλάχιστον μέχρι την εμφάνιση της πανδημίας.
Είναι πολύ πιο εύκολο,όπως κι αν το δεις,να παίξει κάποιος μουσική σε μια βραδιά ή κάπου με ένα συγκεκριμένο <θέμα> ,ή με ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής..
Πως πάνε οι <d.j.'s>,για παράδειγμα,και παίζουν στους γάμους τις ανάλογες μουσικές?Αυτό!
Δηλαδή,<κονσερβοποιημένα>έτοιμα μουσικά πακέτα για κάθε περίσταση.Τα βάζεις στο computer πατάς το κουμπί(play)και έφυγε!Super Star!
O D.J. σήμερα δεν χρειάζεται ούτε καν να ξέρει να μιξάρει.Το κάνουν τα μηχανήματα γι αυτόν!
Είναι τόσο όμορφα στημένο όλο αυτό ακόμα και από το να σου τραγουδάει μια μεγάλη-φωνή- φίρμα Play-Back.Σα να έρχεται ο <Χ>...d.j.,beat Maker(δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους που γράφουν,συνθέτουν και παίζουν μουσική)να σου παίξει τη νέα του συλλογή.
Εσύ θα νομίζεις(το πιθανότερο είναι να μην σε νοιάζει κιόλας)πως τον ακούς σε real time και αυτός θα έχει βάλει το <αρχείο>,που το έχει παίξει και γω δεν ξέρω σε πόσες άλλες πόλεις-σημεία,να παίζει και θα κάνει πως μιξάρει και θα χορεύει.Βάλε και τις <Μιλφάρες>(με τους χιλιάδες followers)από δίπλα να κουνιούνται..και τα κινητά να αναβοσβήνουν,να γράφουν και να τα στέλνουν στα
social Media.Έγινε!
Όλο αυτό βέβαια δεν απαραίτητα κακό.Υπάρχουν και οι περιπτώσεις που για να μπορεί να φτιάξει κάποιος ένα τέτοιο μουσικό <πακέτο>που θα το ρίξει στην αγορά και θα το πάρουν και άλλοι και θα το ξαναπαίξουν και θα το ξαναχρησιμοποιήσουν ...να έχει ξοδέψει πραγματικά πολλές ώρες έμπνευσης και δουλειάς μέσα στα ακουστικά και τα μηχανήματά του.
Κλείνω την παρένθεση.

Mostar 2007

Τότε,τα <Event> και τα <Party> με τα διάφορα θέματα δεν είχαν ούτε τη συχνότητα ,ούτε τον χαρακτήρα που απέκτησαν τα επόμενα χρόνια.Περισσότερο έπρεπε οι d.j's που θα έπαιζαν μουσική,εκεί,να προσαρμοστούν με τη <γραμμή>του Mostar παρά οτιδήποτε άλλο.
Καθαρά mainstream προγράμματα,τελευταίες επιτυχίες και πολλά Ελληνικά.Ειδικά τις δυνατές,εμπορικές νύχτες της εβδομάδας(Weekend).

Δεν είναι υπερβολή:Xωρίς <Ελληνικά> δεν <στέκεσαι> σε τέτοιους χώρους.

Υπό αυτή την έννοια ήμουν πολύ ικανοποιημένος που είχα μια Δευτέρα,μια Τρίτη,ή μια Τετάρτη για να παίζω μουσική.Μπορούσα να είμαι πιο ευέλικτος και να κάνω,όσο μπορούσα,μια επιλογή και στα Ελληνικά.Ούτως ή άλλως το μαγαζί ήταν κάθε βράδυ <πίτα>!Εννοώ γεμάτο!

Μιλάμε για εποχή με σύνθεση Ζαπάτα,Νικόλ,Δίδυμοι στα μπαρ,Οδυσσέας και ο μοναδικός Νίκος Παπής!

Επειδή εκείνα τα χρόνια εκτός από τη μουσική και τα ραδιόφωνα ασχολούμαστε και με άλλες εμπορικές-επιχειρηματικές δραστηριότητες είμαστε,κατά ένα τρόπο, <ανενεργοί>ειδικά με τους τόσο εμπορικούς και μαζικούς χώρους διασκέδασης.Εκείνη την δεκαετία το <Mostar>δεν είναι απλά το meeting point της πόλης.
Αποτελεί σταθερά αυτό που κατά μια γενική έννοια ονομάζουμε <Celebrity Culture>,τοπικού και όχι μόνο χαρακτήρα.
Ο <Στεφανάκος> Γ.(που τότε τα <σπάει>!απέναντι στο Cinema-)με βοηθάει,δίνοντάς μου αρκετό εμπορικό υλικό εκείνης της περιόδου(και με πολλά Ελληνικά,εννοείται-εγώ του δείχνω άλλα πιο παλιά κομμάτια...)και αρχίζω το <διάβασμα>για να δω τι θα κρατήσω και τι θα απορρίψω.Παίζουμε μουσική από CD και με τα Lap Top,με το Virtual D.j.
Το face book και γενικά τα social Media,όπως τα ξέρουμε σήμερα,δεν έχουν φτάσει ακόμα στην Ελλάδα.Δεν έχουν φτάσει ακόμα εδώ ούτε selfies mania,ούτε instagram stories.Οι εκδηλώσεις τα Party και οι guest παρουσίες προβάλλονται,κυρίως,με αφίσες-έντυπα και ραδιοφωνικά σποτάκια.Πράγματα τα οποία σήμερα,στο σύγχρονο μάρκετινγκ,είναι σχεδόν ξεπερασμένα.Τρομερό έτσι?
Αnyway..

Ο κύκλος συνεργασίας μου με το <Mostar> θα ολοκληρωθεί λίγο πριν τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς καθώς ο <μέσα>κάτω χώρος... δεν με εμπνέει και δεν μου ταιριάζει.Και τούμπαλιν.

Το καλοκαίρι όμως ήταν από τις καλύτερες μουσικές και οπτικές αναμνήσεις.

Άσε που ήταν η χρονιά-μόνο τυχαίο δεν ήταν- που ο Ολυμπιακός(με Τάκη Λεμονή στον πάγκο έκανε το πρώτο μεγάλο διπλό στη Βρέμη.Το βλέπαμε στο lap Top(!)το ματς από link...)κέρδισε 1-3 στους ομίλους του Champions League την Βέντερ.

Ας θυμηθούμε τι έπαιζε ο Γιάννης Βασιλείου στο Mostar το καλοκαίρι του 2007.

Οι εντυπώσεις είχαν αποτυπωθεί,από ανθρώπους που μου ήταν άγνωστοι μέχρι τότε,με τον πιο απλό τρόπο,επάνω σε ένα κομμάτι(Mostar!)χαρτί:

Είναι λοιπόν μια απλή καθημερινή στο Mostar.Μόλις έχει δύσει ο ήλιος και ο ουρανός,γεμάτος πορφυρά χρώματα,στο βάθος μοιάζει με ξεθωριασμένο τριαντάφυλλο.Φυσάει ένα ελαφρύ αφροδισιακό αεράκι που αναμιγνύεται με τη θαλάσσια αύρα που ανεβαίνει από τον πορθμό του Ευρίπου.

Για κάποιο λόγο το μαγαζί από νωρίς είναι γεμάτο όμως από,κυρίως,ξένο κόσμο.Από τη γέφυρα που έχει ανοίξει,μάλλον εκτάκτως, περνούν μόνο γιότ!Δεκάδες,επιβλητικά,μεγάλα και πανάκριβα γιότ.

Δεν ξέρω πως μου ήρθε αλλά το πρώτο κομμάτι <θέμα> που έβαλα να παίξει στο Virtual D.j. όταν άνοιξα τον υπολογιστή ήταν αυτό!.... και συνέχισα να τακτοποιώ τα πράγματά μου και να ετοιμάζω την κονσόλα όταν συνειδητοποίησα πως συνέβαινε <κάτι> που δεν είχα ξαναζήσει ποτέ στη ζωή μου!

Ένα μαγαζί είχε σηκωθεί και χειροκροτούσε!

Ξαφνιάστηκα.Και ντράπηκα λίγο!Έσκυψα στα ράφια της κονσόλας και έκανα πως έφτιαχνα κάτι...
Σαν να μην ήμουν εγώ αυτός που είχε βάλει το κομμάτι.Μου άρεσε να σκέφτομαι πως αυτό θα μπορούσε,με κάποιο μαγικό τρόπο,να είχε γίνει μόνο του(!)και ο κόσμος να χειροκροτούσε έναν αόρατο d.j.!

Εδώ δεν είχαμε να κάνουμε με έναν d.j. που ακολουθώντας μια ροή προγράμματος στη διάρκεια της βραδιάς είχε <φέρει> το κοινό του σε σημείο να χορεύει εκστασιασμένο.

Βάλε και μερικά(?)σφηνάκια που θα είχαν πιεί μέχρι εκείνη την ώρα...
(Και τις ειδήσεις(!)να τους έβαζες θα χόρευαν!)

Εδώ ήταν μια χαλαρή ανυποψίαστη ώρα.Σε μια απλή καθημερινή ημέρα.Από εκείνες που αποτελούν το καταφύγειο των πολυ-επίπεδων και σύνθετων ανθρώπων.

Ας προχωρήσουμε στη λίστα με ορισμένα,μόνο,από τα κομμάτια που,κατά κύριο λόγο,έπρεπε να είναι εντελώς εμπορικά και τα είχαμε επιλέξει τότε για το

Mostar!

Chris Rea -Looking For the Summer