Το βιβλίο που έχουν ακουστά αρκετά εκατομμύρια άτομα ανά τον κόσμο.Κάποια από αυτά το έχουν διαβάσει.Και πολύ λιγότερα έχουν καταλάβει αυτά που διάβασαν,όπως γίνεται συνήθως ,καθώς δεν είναι δυνατόν να έχουμε όλοι ούτε την ίδια αντίληψη,ούτε την ίδια νοημοσύνη.Ακόμη και ανάμεσα στις τάξεις των ατόμων που τους αρέσει το διάβασμα υπάρχουν χαώδης διαφορές διότι,στην τελική, ο καθένας καταλαβαίνει αυτό που μπορεί!Εν συνεχεία(για διάφορους λόγους ή σκοπιμότητες...) αυτό που θέλει.
Σήμερα,λοιπόν, είναι η δέκατη και τελευταία ημέρα για τη δική μου πρόταση.Τελευταίο βιβλίο άφησα <Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέη > του Όσκαρ Γουάιλντ,τον οποίο θεωρώ ασύλληπτα και με μοναδικό τρόπο τόσο περιγραφικό που έχεις την εντύπωση πως βλέπεις εικόνες(!)με χρώματα(!) και όχι πως διαβάζεις τις γραμμές ενός βιβλίου.Αυτός ήταν ένας από τους λόγους που σταμάτησα(τότε που διαβάζαμε) να διαβάζω βιβλία!Όταν πέσεις επάνω στην γραφή και τον άμεσο τρόπο σκέψης συγγραφέων όπως ο Όσκαρ Γουάιλντ(και κάποιοι άλλοι βέβαια),πραγματικά <τα υπόλοιπα> δεν σου προκαλούν καμία αίσθηση.Και δεν το αναφέρω αυτό με υποτιμητικό τρόπο.Αλλά να,είναι σα να έβλεπε ένα μικρό(μη σου πω και μεγάλο)παιδί στα 70'ς τον Σούπερμαν (την πρώτη και υπέρτατη εκδοχή προσέγγισης ενός Ιδανικού Εξωγήινου ζωντανού οργανισμού στη γη!)και μετά να του έδειχνες τις ιστορίες του Μπάτμαν,του Φλας Γκόρτον ή του Ποπάυ να τρώει σπανάκι!Αυτό!
Προσωπικά θεωρώ πως είναι ίσως το κορυφαίο έργο στην παγκόσμια λογοτεχνία,αλλά
ακόμα και σήμερα δεν ξέρω αν,τελικά, είναι ευχή ή κατάρα να δώσεις σε κάποιον να διαβάσει(και να καταλάβει)αυτό το βιβλίο.
Εάν το κάνετε αναλαμβάνετε αποκλειστικά και την ευθύνη.Και όσο λιγότερα καταλάβετε τόσο το καλύτερο.
Κείμενο,φώτο:
Γιάννης Βασιλείου.
Υ.Γ: Και επειδή η Οξφόρδη είχε τη δική της βαρύτητα σε αυτό το έργο...
η Μουσική επιβάλλεται να είναι ακριβώς έτσι!
H Mουσική σήμερα:
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου