Σκηνή από το <Ισπανικό χωριό>με καταπληκτική λήψη από ψηλά, από την ταινία <Vertigo> 1958 του Alfred Hitchcock.Πίνακας ζωγραφικής (λαδομπογιές επάνω σε καμβά) του Γιάννη Βασιλείου.
Δέκα (10) αγαπημένα Spanish Tracks
1.Elton John - A world in Spanish
2.Marc Almond - Mother Fist
3.Nits - Sketches of Spain
4.U2 - Spanish Eyes
5.Boat Club - Spanish Castles******
6.D'Angelo - Spanish Joint
7.Fatback Band - Spanish Hustle
8.Aretha Franklin - Spanish Harlem
9.Ben E King - A Rose in Spanish Harlem
10.Paco De Lucia - Entre dos aquas **
Υ.Γ:Ορισμένες φορές η απόλαυση είναι...ισπανική υπόθεση!
Αν και δημιουργήθηκαν στα 70'ς έγιναν περισσότερο γνωστοί τη δεκαετία του 1980.
Το album <Henk>με το όνομα του τραγουδιστή και στιχουργού τους Henk Hofstede περιέχει,μεταξύ άλλων, και το κομμάτι <Home before dark>από το οποίο τραγούδι εμπνεύστηκε,τότε, ο Γιάννης Βασιλείου την εικόνα ζωγραφικής (με λαδομπογιές επάνω σε καμβά)..Το σπίτι πριν από το σκοτάδι είναι μια μελαγχολική και αισιόδοξα μαζί αριστουργηματική μπαλάντα ('Η το εξοχικό σπίτι του μυστηρίου σαν μια παράφραση για τις ανάγκες του δημιουργού...)Οι Nits έγιναν γνωστοί στο διεθνές κοινό με το κομμάτι τους <In the Dutch Mountains> το 1987.Ακολούθησαν αρκετά σπουδαία live και τραγούδια από αυτούς.
Το παλιό πίκ άπ γυρίζει 30 χρόνια πίσω και ξαναπαίζει (όπως και τότε) ένα σπουδαίο δίσκο των Ολλανδών Nits.
Από τον υπέροχο δίσκο των Nits τρία(3) τραγούδια στη σειρά:
Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία για εμάς και τα παιδιά μας (οι άλλοι να πα να κουρεύονται!)
Ξεσηκωθείτε ρε! (Στον Αγώνα μαζί και στη μάσα χώρια!)
Οι μισοί έλληνες είναι δημόσιοι υπάλληλοι (ή έχουν κάποιον δικό τους άνθρωπο στο δημόσιο) και οι άλλοι μισοί που δεν έχουν (συνήθως γιατί <δεν μπόρεσαν> να έχουν) τους κατηγορούν, άλλοτε δικαιολογημένα και άλλοτε αδικαιολόγητα.Αλλά δεν μας είπαν τι θα έκαναν οι ίδιοι αν ήταν στη θέση τους.Δηλαδή:βολεμένοι.Το πιό πιθανό είναι να ήταν και οι ίδιοι που φωνάζουν βολεμένοι φραπεδοτσεγκεβάρες.Και μάλιστα θα γάβγιζαν και από πάνω όταν τους γίνεται καμιά περικοπή στα χρήματα που παίρνουν, επί δεκαετίες τώρα, ενώ στην πραγματικότητα σε ένα αληθινό κράτος δικαίου δεν θα τα άξιζαν και δεν θα τα έπαιρναν ποτέ.Για ποιό λόγο νομίζετε πως ξεχείλιζαν οι δρόμοι με χιλιάδες σημαιοστολισμένους ψηφοφόρους ,τις προηγούμενες κυρίως δεκαετίες,στις συγκεντρώσεις των δύο μεγάλων κομμάτων?Μήπως γιατί οι αρχηγοί των κομμάτων ήταν τόσο μεγάλοι ρήτορες ή είχαν κάτι να πουν?Μα για να <τα παίρνουν> οι μισοί έλληνες από τους άλλους μισούς! Χα!
Χορτάσαμε διαμαρτυρίες υποκρισίας τη στιγμή που μόνοι μας φτιάξαμε με την ψήφο μας ,όλα αυτά τα χρόνια ,<αυτό> που μας αξίζει.Τσιμουδιά λοιπόν! Κιχ! Πλέον σε ένα παγκοσμιοποιημένο,και απόλυτα ελεγχόμενο από την τεχνολογία περιβάλλον,τα καλύτερα έρχονται!
(Η εικόνα είναι από πίνακα ζωγραφικής του Γιάννη Βασιλείου.Εμπνευσμένος από δίσκο των Queen. Λαδομπογιές επάνω σε μουσαμά-τελάρο).
Supercharge - I think I'm Gonna fall in love.Άλλο ένα album από βινύλιο κειμήλιο!
Ιδρύθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του '70 στο Λίβερπουλ ,αρχικά από τον τενόρο και σαξοφωνίστα Albie Donnelly, και τον ντράμερ Dave Irving .Έπαιζαν ζωντανά στο κέντρο του Λίβερπουλ σε ένα ξακουστό στέκι και ήταν αξιαγάπητοι εκεί.Το πρώτο ολοκληρωμένο σχήμα βρίσκει τους Albie Donnelly (αρχηγό του γκρουπ , τραγουδιστή και τενόρο σαξόφωνο).τον Ozzie Yue (κιθάρα και φωνητικά),τον Allen Gaz (τενόρο σαξόφωνο,κιθάρα,φυσαρμόνικα και φωνή),τον Aτοlan Peters (τρομπέτα),τον Bob Robertson (βαρύτονος σαξόφωνο),τον Pete Newton (μπάσο),τον Toni Dunmore (μπάσο),και τον Dave Irving στα τύμπανα.
Γνώρισαν επιτυχία επίσης στην Αυστραλία και μετ'έπειτα και στην Ευρώπη.
Τρία(3) τραγούδια από Supercharge 1.I Think I'm Gonna Fall in Love
Αλήθεια ποιός δεν έχει εντυπωσιαστεί από μια χειραψία?
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι σα να έχουν μια ειδική θερμοκρασία στα δάχτυλα και τα χέρια.Κάποιοι έχουν λεπτά και πυρετώδικα χέρια μέσα στο καταχείμωνο.Κάποιοι άλλοι έχουν κρύα και παγωμένα χέρια στην καρδιά του καλοκαιριού.Ορισμένα χέρια είναι συνεχώς υγρά και γλοιώδη και κάποια άλλα ξερά σαν αφυδατωμένα.Υπάρχουν τα σκελετωμένα,τα αδύνατα, τα κοκαλιάρικα ,τα νευρωτικά,τα σαρκώδη χέρια.Η χειραψία κάποιων είναι σα σιδερένια μέγγενη,ενω κάποιων άλλων σα να κρατάς ένα κομμάτι από βαμβάκι.Ορισμένα χέρια είναι σεμνά.Κάποια άλλα χέρια στη χειραψία είνα πρόστυχα.Κάποιων η χειραψία και το πιάσιμο είναι υποκριτικά,σου λένε άλλα από αυτά που θέλουνε να πούνε.Υπάρχουν διάφοροι τύποι χεριών.Το λιπαρό χέρι,το βελούδινο,το χέρι του παπά,το αγύρτικο χέρι,η ανοιχτή παλάμη του άσωτου,τα σφιχτοδεμένα νύχια του τοκογλύφου.Υπάρχει και το χέρι που μαγνητίζει.Το πονηρό που μοιάζει να έχει μια κρυφή συγγένεια με το δικό σου και που αρκέι ένα απλό άγγιγμα για να προκαλέσει μια ιδιαίτερη και γλυκιά εγρήγορση στο νευρικό σύστημα.
Έντεκα (11) ενδεικτικά Progressive Rock κομμάτια από τους πρωτεργάτες του είδους King Crimson.Ένα από τα θρυλικά προοδευτικά ροκ συγκροτήματα που ξεκίνησαν από την Μεγάλη Βρετανία αλλά στην πορεία τους ...μεταλλάχθηκαν σε Αμερικάνους.Ιδιαίτερα ενδιαφέρον ήχος ο οποίος ποτέ δεν είχε ιδιαίτερη πρόσβαση στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Η εικόνα είναι ζωγραφική (από τον Γιάννη Βασιλείου) λαδομπογιές επάνω σε μουσαμά.
Τα κομμάτια που ακολουθούν είναι από την προσωπική μας δισκοθήκη βινυλίου.
Κάνω μια έτσι με το χέρι μου στην δισκοθήκη βινυλίου ,με τους Rock δίσκους και στην τύχη τραβάω αυτό το άλμπουμ.
Είναι περίπου μέσα της δεκαετίας του '70.Νέα Υόρκη.Μόλις έχει αρχίσει να γεννιέται αυτό που στη συνέχεια ονομάστηκε New Wave - Punk και κορυφώθηκε μέσα από πολλές μεταλλάξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Μετά τους King Crimson ένα πολυσύνθετο σόλο album για τον κιθαρίστα και συνθέτη Robert Fripp όπου μεταξύ άλλων έχει μελοποιήσει τους στίχους από την ποίηση μιας φίλης του.
Συνεργάζονται ορισμένοι σπουδαίοι καλλιτέχνες με τον Robert Fripp σε αυτό το δίσκο.Ονόματα όπως ο Peter Gabriel,o Daryl Hall, η Joanna Waltοn (η ποιήτρια),ο Peter Hammill,ο David Bowie έχουν βάλει το δικό τους λιθαράκι στη δημιουργία του <Exposure> το οποίο κυκλοφόρησε το φινόπωρο του 1979.
Μην κάνεις υποσχέσεις που δεν μπορείς να κρατήσεις.Κράτα τις υποσχέσεις σου.Μην παίρνεις ότι δεν σου ανήκει και πάντα βοήθα τους λιγότερο τυχερούς από εσένα που προσπαθούν.Μόνο έτσι θα τα πας καλά σε αυτόν τον κόσμο.Είναι προτιμότερη μια χαριτωμένη άρνηση από μια αμφίβολη υπόσχεση.
Δέκα (10) εξαιρετικά τραγούδια που μιλούν για υποσχέσεις.
Καλά ρε μάγκες δεν πληγώνεται έστω και λίγο αυτή η πουτ@ν@ η περηφάνια σας.Όχι πως όλα είναι ρόδινα στην Ελλάδα μας για να είναι και το ποδόσφαιρο μας.Ούτε έχει και τόσο μεγάλη σημασία τι κάνουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες (εταιρείες πιά...) λες και δεν έχουμε άλλα πιο σοβαρά πράγματα για να ασχοληθούμε.Αλλά στο πλαίσιο του φιλάθλου που του αρέσει και ψυχαγωγείται μέσα από το ποδόσφαιρο,εμείς τουλάχιστον, οι λίγο πιο παλιοί, βλέποντας αυτά τα χάλια με τις Ελληνικές ομάδες μας και εφέτος στην Ευρώπη δεν γίνεται να μην αναπολούμε περασμένα χρόνια και άλλες εμφανίσεις.
Έχει ξημερώσει ,μετά από μια ακόμα νύχτα με πολύ άσχημα αποτελέσματα για τις Ελληνικές ομάδες μας στην Ευρώπη.Μόλις ένας βαθμός (και αυτός από τον Ολυμπιακό!) σε τρία παιχνίδια ,τα δύο στις έδρες των ομάδων μας,με μια ομάδα από το Καζακστάν,μια από το Αζερμπαιτζάν και μια από το Βέλγιο που στο πρωτάθλημά της πάει και δεν πάει.Και τώρα οι μεν θα τη λένε στους δε για το που βρίσκεται ο ένας και τι κάνει ή δεν κάνει ο άλλος.Τριτοκοσμικό επίπεδο στάνης (τουλάχιστον η στάνη αν διατηρεί τις παραδόσεις βγάζει και καλό τυρί) και κανένας ουσιαστικός λόγος ή λέξη για την ανυπαρξία των Ελληνικών συλλόγων στο Ευρωπαικό περιβάλλον.Που είναι η Αεκ με εμφανίσεις τύπου (3 -3 ) με την Ρεάλ Μαδρίτης.Που είναι ο Παναθηναικός που κοίταζε κατάματα την Μπαρτσελόνα μέσα στο Καμπ Νου.Που είναι ο Ολυμπιακός που ,λίγο πριν, γονάτιζε την Άρσεναλ και την ταπείνωνε μέσα στο σπίτι της.Ο Παοκ που χτύπαγε στα ίσα όλοκληρη Μπάγερν.
Ας συνεχίσουμε να <τρωγόμαστε> μεταξύ μας πετώντας ,ο καθένας για λογαριασμό του, τα σκουπίδια του κάτω από το χαλί.Ας ξαναγυρίσουμε στην εσωτερική μας διαμάχη και μιζέρια διαβάζοντας και ακολουθόντας πράσινους-γαύρους-ώρες & σπορ.Και όλων των χρωμάτων τους πληρωμένους προπαγανδιστές ,αγνοώντας πως σε ευρωπαικό επίπεδο καταντήσαμε το γλέντι του κάθε πικραμένου,ανύπαρκτου,της κάθε πιτσαρίας και του κάθε χωριού.Και πως- με εξαίρεση τον Ολυμπιακό που έχει τα λιγότερα χάλια οι υπόλοιποι είναι χειρότεροι από όλους αυτούς!
Γιάννης Βασιλείου.
Από το αγαπημένο web radio ακούγεται αυτή η τραγουδάρα με τη σπουδαία φράση στη εισαγωγή:
<Yes You!... Don't close your eyes to the problem...>
Καθώς τα χρόνια περνούν και το ρολόι της ζωής γράφει
έμαθα :
ΌΤΙ το να μεγαλώνεις δεν σημαίνει μόνο να <κλείνεις> χρόνια.
ΌΤΙ το να δουλεύεις δεν είναι μόνο για να κερδίζεις χρήματα.
ΌΤΙ τα άτομα που πραγματικά μας αγαπούν βρίσκονται πάντα δίπλα μας.
ΌΤΙ η σιωπή είναι το καλύτερο πράγμα όταν ακούς ανοησίες.
ΌΤΙ τα χειρότερα πράγματα είναι <κρυμμένα.> πίσω από ένα τέλειο προσωπείο.
ΌΤΙ η φύση είναι ότι πιο τέλειο υπάρχει σε αυτή τη ζωή και πως η θεραπεία των ανθρώπων βρίσκεται στη φύση.
ΌΤΙ οι φίλοι <κερδίζονται> face to face.Σε πραγματικό τόπο και χρόνο κάθε φορά.
ΌΤΙ όταν σκέφτομαι πως μπορεί να νομίζω πως ξέρω τα πάντα,τότε είναι που καταλαβαίνω οτι δεν ξέρω τίποτα.
ΌΤΙ είναι αναγκαίο να ζεις , να αγαπάς και να μοιράζεσαι.
ΌΤΙ η ευγένεια της ψυχής και η καθαριότητα του σώματος είναι η μισή αρχοντιά.
ΌΤΙ δεν υπάρχει τίποτα πιό σημαντικό από την αγωγή,την εκπαίδευση και την
ελευθερία του ατόμου. ΌΤΙ όσοι(συνειδητά )έχουν παιδιά να τα χαίρονται.Και όσοι(συνειδητά)δεν έχουν να χαίρονται. ΌΤΙ οι δήθεν ζωόφιλοι χαρακτηρίζονται από την ίδια συμπεριφορά με τους δήθεν γονείς.
ΌΤΙ μπορείς να παραμείνεις <παιδί> για όλη σου τη ζωή.
ΌΤΙ η σωματική άσκηση και το χαμόγελο είναι στάση ζωής.
ΌΤΙ η κριτική ήταν πάντα πιο εύκολη από τη δημιουργία.
ΌΤΙ πρέπει να μάθεις να φεύγεις από εκεί που δεν εκτίμησαν την παρουσία σου.
ΌΤΙ μια μόνο στιγμή μπορεί να διαρκεί όσο μια ολόκληρη ζωή.
Η αιωνιότητα είναι μια στιγμή! Φράση που ακούγεται σε μια από τις καλύτερες κωμωδίες(και όχι μόνο...)όλων των εποχών! <Ο διαβολάκος> με τους απίθανους Ρομπέρτο Μπενίνι και Γουόλτερ Ματάου.
<Αλήθεια πόσο μπορεί να διαρκέσει μια στιγμή?...>
Από το αγαπημένο web radio ακούγεται αυτή η κομματάρα:
