s

Παρασκευή, Νοεμβρίου 27, 2015

The day we meτ for coffee

Οι περισσότεροι ακούν ένα μονότονο <ντούπ-ντούπ>...
Εκείνοι που ξέρουν να ακούνε ανακαλύπτουν τις απίστευτες διαδρομές κάτω από αυτό τον επαναλαμβανόμενο χτύπο.Είναι η House μουσική.
Πιό συγκεκριμένα είναι μια πιο εξελιγμένη μορφή της: αυτή της Deep House σε ένα απίθανο σύμπλεγμα με την Ambient που την κάνει ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και αισθαντική...
Ήταν ένα από εκείνα τα γλυκά φθινοπωρινά βράδια που θυμίζουν ακόμα έντονα το καλοκαίρι.
Ο dj μόλις είχε φθάσει στο μαγαζί.Ήταν νωρίς ακόμη αλλά σε δύο από τα σκαμπό που ήταν ακριβώς μπροστά από την κονσόλα του(σίγουρα θα ήταν οι πρώτοι πελάτες της βραδυνής βάρδιας) ήταν καθισμένοι ένας άντρας και μια γυναίκα.Θα πρέπει να ήταν από νωρίς εκεί γιατί στο πάσο ήταν άδεια ποτήρια του καφέ και εκείνοι μόλις άδειαζαν ποτήρια από ποτά και έκαναν νεύμα στην bar woman για να τα ανανεώσει.Ευγενικές φυσιογνωμίες και οι δύο με συνεχόμενες κουβέντες και τρυφερά τετ-α-τετ χωρίς όμως να γίνονται ενοχλητικοί στον χώρο.Ίσα ίσα που σου έδιναν την εντύπωση πως ήθελαν να μιλήσουν σε όλους.Όπως συνηθίζουν να κάνουν οι άνθρωποι όταν είναι ερωτευμένοι και νιώθουν με όλα καλά.(Χμ...Όταν είμαστε ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι είμαστε πάντα καλοί.Όταν είμαστε καλοί δεν είμαστε πάντα ούτε ευτυχισμένοι ούτε ικανοποιημένοι.Αλλά αυτό είναι άλλο καπέλο).
<Καλησπέρα>  είπε ο dj με ζεστή και ειλικρινή φωνή.Χαμογελώντας η κοπέλα ανταπέδωσε με τον ίδιο ζεστό τρόπο ενώ συνέχιζε να τον κοιτάζει στα μάτια.Τα χέρια της παρέμεναν επάνω στα γόνατα του συνοδού της σα να την περίμεναν να... επιστρέψει για ολοκληρώσει κάτι που του έλεγε...
<Τι καλό θα ακούσουμε> ρώτησε ο τύπος σα να ήταν σίγουρος για την απάντηση της ερώτησής του.
Ο dj  του έγνεψε καταφατικά και σχεδόν ταυτόχρονα και οι δύο χαμογέλασαν με νόημα.
Μέτα από λίγη ώρα και ενώ το ιδιαίτερα συμπαθητικό ζευγάρι έδειχνε να απολαμβάνει και τη μουσική (μουσική για  ώρα υποδοχής στο παραθαλάσσιο cafe -bar) ο dj κάνει την πρώτη στροφή.Πατώντας το play αρχίζει να παίζει το <The day we met for coffee>.Η ατμόσφαιρα αλλάζει.Λες και συνέβει κάτι μαγικό μέσα από τον ήχο που είχε αρχίσει να γίνεται αντιληπτός.
<Πω πω καύλα> ! είπε αυθόρμητα ο τύπος.Η κοπέλα που κάθεται στο σκαμπό ,ακριβώς μπροστά από την κονσόλα, κάνει την  κίνηση να αλλάξει τα καλλίγραμμα πόδια της για να τα ξανασταυρώσει.Και το κάνει  σε αργή κίνηση,χωρίς φόβο και ντροπή,σα να θέλει να την απολαύσουν και οι δύο μαζί.Κάτω από το στενό μίνι-τζιν φουστάκι που φοράει, οι μηροί και το λευκό της εσώρουχο είναι ορατά και στον όρθιο συνοδό της  και στον dj.Αλλά αυτό μάλλον δεν ενοχλεί κανέναν.Από τη στιγμή που όλοι  φαίνεται πως<κάτι> παίρνουν και νιώθουν ένα είδος περίεργης διέγερσης όλα τ'άλλα περιττεύουν.
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Η κοπέλλα σηκώνεται και ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά στην κονσόλα κατευθύνεται στο wc.Ο τύπος είναι λίγο πιο πέρα και μιλάει στο κινητό.Ο ήχος του δεκάλεπτου track εξακολοθεί να παίζει...Ένας ήχος που μοιάζει με το μήνυμα του υπνωτιστή που,ακολουθώντας το ένστικτό του, ξέρει ακριβώς  τι πρέπει να κάνει.Ο ήχος των μεγάλων βιομηχανικών πόλεων.Ο ήχος των ατελείωτων περιπλανήσεων με το αυτοκίνητο στις παρυφές της πόλης καθώς δύει ο ήλιος.Ό ήχος του βραδυνού traffic jam στις μεγάλες λεωφόρους των πόλεων με τα κόκκινα παρατεταγμένα stop να αναβοσβήνουν.Ο ήχος που συνοδεύει τη μοναχική δέσμη του φάρου στο απόμακρο ακρωτήρι.Ο ήχος που σου αφήνει μια απροσδιόριστη αίσθηση ολοκλήρωσης.Ο ήχος που ακουγόταν όταν συναντηθήκαμε για καφέ.
Ο dj διακριτικά κινείται και εκείνος προς το wc.Η πόρτα στο women είναι μισάανοικτη...Εκέινη επάνω στα ψηλά τακούνια της κάτι προσπαθεί να ψελλίσει.Τα χείλη της είναι υγρά και τα μάτια της γυαλίζουν.Στα αμπάρια οι μηχανές,του πλοίου που περνά και βουίζει, δουλεύουν ασταμάτητα.Τα έμβολα ανεβοκατεβαίνουν με δύναμη μέσα-έξω,μέσα έξω...

Mr Soul Radio

Από το αγαπημένο web radio ακούγεται το:<the day we met for coffee> σε αυτή την εκτέλεση.


Τετάρτη, Νοεμβρίου 18, 2015

Μετρημένα Κουκιά! Για να θυμούνται οι παλιοί.Οι νέοι ας κάνουν ό,τι θέλουν.

Έριξα μια ματιά στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου.Το πρώτο επίσημο πρωτάθλημα έγινε το 1928 (χωρίς τη συμμετοχή του Ολυμπιακού του Παναθηναικού και της Αεκ λόγω προστριβών με την Ε.Π.Ο η οποία είχε συσταθεί πριν από περίπου ένα χρόνο)και το κατέκτησε η ομάδα του Άρη Θεσσαλονίκης.Στις πρώτες διοργανώσεις συμμετείχαν ομάδες μόνο από την Αθήνα τον Πειραιά και τη Θεσσαλονίκη χωρίς την ύπαρξη επαρχιακών ομάδων.Υπήρχαν δηλαδή τα τοπικά πρωταθλήματα των πόλεων και  στην τελική φάση που θα οδηγούσε στην ανάδειξη του πρωταθλητή προκρίνονταν οι πρώτες ή οι δύο πρώτες ομάδες.Σιγά σιγά προστέθηκαν και οι πρώτες ομάδες από την επαρχία.Αργότερα η UEFA ζήτησε από την Ε.Π.Ο να καθιερώσει ένα ενιαίο πρωτάθλημα που θα αναδείκνυε κάθε χρόνο τον πρωταθλητή Ελλάδας και θα μπορούσε η χώρα να εκπροσωπείται μέσω αυτού, στο κύπελλο πρωταθλητριών της Ευρώπης.Έτσι με το ξεκίνημα της δεκαετίας του '60 δημιουργείται η Α' Εθνική κατηγορία.Το ξεκίνημα της δεκαετίας του'80 καθιστά πλέον,το ελληνικό ποδόσφαιρο επαγγελματικό.Οι ομάδες μετατρέπονται σε ανώνυμες εταιρείες (ΠΑΕ) και την ευθύνη του πρωταθλήματος φέρει η (ΕΠΑΕ) Ένωση Ποδοσφαιρικών Ανώνυμων Εταιρειών μαζί με την ΕΠΟ.
(Να υπογραμμίσω εδώ πως αναφέρουμε εγκυκλοπαιδικά κάποια στοιχεία για τις ομάδες που κατέκτησαν τα πρωταθλήματα.Τυχόν αξιόποινες ενέργειες των διοικήσεων των ομάδων ανά περιόδους αφορούν τα θεσμικά όργανα της πολιτείας να τις διερευνήσουν και να αποδώσουν ευθύνες από και προς όποια πλευρά και αν υπάρχουν).



Money Talks:
Οι επιφανείς επιχειρηματίες αγοράζουν τα πακέτα των μετοχών των ομάδων και αρχίζει το πανηγύρι.

Μέχρι τη σύσταση της Α' Εθνικής (1959-60) ο Ολυμπιακός έχει 15 πρωταθλήματα.
Ο Παναθηναικός έχει 3. Ο Αρης έχει 3.Η Αεκ έχει 2.

Από το 1960 μέχρι το 2006 (που υφίσταται Η 'Α Εθνική) ο Ολυμπιακός 'εχει 19 πρωταθλήματα.Ο Παναθηναικός έχει 16 πρωταθλήματα.η Αεκ έχει 9 πρωταθλήματα.
Ο Παοκ έχει 2 πρωταθλήματα.Η Λάρισα έχει 1 πρωτάθλημα.

Από το 2007 μέχρι το 2015 (Εποχή Super League) ο Ολυμπιακός έχει 8 πρωταθλήματα.
Ο Παναθηναικός έχει 1.

Ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη ομάδα (σύμφωνα με τους τίτλους του πρωταθλητή) από τότε που υπάρχει το Ελληνικό ποδόσφαιρο.Ο Παναθηναικός είναι δεύτερος.Τρίτη είναι η Αεκ.Τέταρτος είναι ο Αρης.Πέμπτος είναι ο Παοκ.Έκτη είναι η ομάδα της Λάρισας.

Αυτή είναι η αλήθεια με αριθμούς.Κατά ένα περίεργο τρόπο κάποιοι, κυρίως αντί Ολυμπιακοί (τυχαίο?...)προσπαθούν να μειώσουν ή να εκμηδενίσουν και τα πρωταθλήματα που έγιναν πριν τη σύσταση της Α' Εθνικής κατηγορίας.Λες και δεν υπήρχε ποδοσφαιρική δραστηριότητα στην Ελλάδα τριάντα χρόνια πριν και μάλιστα εναρμονισμένη με τους παγκόσμιους κανόνες του ποδοσφαίρου της τότε εποχής.Λες και δεν ήταν νόμιμα,έγκυρα και διασυλλογικά τα πρωταθλήματα.Παρόλο που συμμετείχαν και οι ομάδες που υποστηρίζουν!Η αλήθεια είναι πως δεν τους συμφέρει η συγκομιδή καθώς τους φέρνει αιωνίως δευτερότριτους.
Πάμε πάλι:
Προσπαθούν να τα μετρήσουν από το 1960 και μετά που ξεκινά η Α' Εθνική κατηγορία.Πάλι δεν τους βγαίνουν.Πάλι δεύτεροι και τρίτοι έρχονται.
Ο Ολυμπιακός είναι η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα σύμφωνα με τους τίτλους.(Αλήθεια αν κάποιος δεν θεωρείται πρώτος σύμφωνα με τους τίτλους που κατακτά με τι άλλο μπορεί να θεωρείται?...)
Εκτός και αν κάποια άλλη Ελληνική ομάδα κατακτήσει Ευρωπαικό τίτλο στο ποδόσφαιρο ενώ ο Ολυμπιακός,που είναι πρώτος, δεν θα έχει.
Όσα δεν φτάνει η αλεπού:
Αρχίζει η καραμέλα της <παράγκας> προσπαθώντας να μειώσουν αυτό που αδυνατούν να φτάσουν και να ξεπεράσουν.Η κλασσική καταστροφική νοοτροπία του ανθρώπου που προσπαθεί με κάθε τρόπο να μειώσει τους άλλους αντί να προσπαθεί να καλυτερέψει τη θέση του και να εξελιχθεί.

Γελάνε και οι πέτρες,τελικά, ακούγοντας κάποιους να λένε πως τα δικά τους ήταν <καθαρά> ενώ του Ολυμπιακού δεν ήταν.Θυμούνται φάσεις, ανεβάζουν video, θυμούνται μόνο τις αδικίες (που πράγματι έγιναν σε ορισμένες περιπτώσεις ) εις βάρος τους αλλά δεν θυμούνται ποτέ τις αδικίες που διέπραξαν οι ομάδες τους εις βάρος του Ολυμπιακού ή άλλων ομάδων.Μόνο που η επιλεκτική ειλικρίνεια δεν είναι ειλικρίνεια.Είναι προστυχιά.
Προσέξτε μόνο μην ξεσκονίσουμε τα αρχεία και φανεί πως όλοι εκείνοι που κατηγορούν τον Ολυμπιακό ήταν πρωτεργάτες (από τότε...)και οι χειρότεροι(!) για τις κατηγορίες που του προσάπτουν.Θα αναφέρω μόνο τα εννέα <πέτρινα χρόνια> του Ολυμπιακού ο οποίος,επί Μπλαχίν,έπαιζε το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και άλλοι του <έκλεβαν> τους τίτλους τότε.Εκεί δεν υπήρχε παράγκα? Όλα ήταν καλά καμωμένα τότε?Λοιπόν,αν υπάρχει <παράγκα> υπάρχει από παλιά και ή δεν έχει χρώμα ή αλλάζει χρώματα ανάλογα με το ποιός τη στήνει.
Και μην ακούω ανοησίες του στυλ : Επί κυριαρχίας του παναθηναικού πήραν κι άλλοι τίτλους.
Ήταν η εποχή που το <πάνω χέρι> είχε ο παναθηναικός αλλά το είχε ως η δεύτερη ομάδα. Οπως και η Αεκ και εκείνη για κάποια φεγγάρια κυριάρχησε.Αλλά κυριάρχισε και πήρε τίτλους ως η τρίτη ομάδα.
Αυτούς τους τίτλους μπόρεσαν να πάρουν.Αυτούς πήραν!Ούτε το ποδόσφαιρο ήταν πιο καθαρό(πιο <βρόμικο> μπορεί να ήταν...),ούτε φιλανθρωπίες έκαναν στις άλλες ομάδες.Αυτές ήταν οι δυνατότητές τους.


Ας πάει και το παλιάμπελο:
Η πολύχρονη στέρηση προκαλεί εκνευρισμό,παρενέργειες και ανεπανόρθωτες βλάβες στο μυαλό.Αφού δεν μπορούμε να φτάσουμε τον δαφνοστεφανομένο ας προσπαθήσουμε να  υποβιβάσουμε ολόκληρο το <προιόν> και την ιστορία του.Αν τύχει και είμαστε μπροστά στη βαθμολογία (τηλεοράσεις,τύπος ,εφημερίδες) θα λέμε πως διεξάγεται το πιο αξιόπιστο πρωτάθλημα των τελευταίων χρόνων(!) Και μόλις μας ξαναπεράσει ο Ολυμπιακός θα λέμε πως δεν μας ενδιαφέρει να συμμετέχουμε σ' ένα στημένο πρωτάθλημα της πλάκας.Που ξέρεις, στο τέλος μπορεί και να το πιστέψουμε.Και το κυριότερο,θα ξεχάσουμε να κρύβουμε την ανεπάρκειά μας να είμαστε ανταγωνιστικοί.

Εν κατακλείδι,η κάθε ομάδα έχει τη δική της ιστορία και τις δικές της χρυσές και μαύρες σελίδες ανάλογα με τα επιτεύγματα, τις επιτυχίες και αποτυχίες της.
Στον βασιλιά των σπορ ο Ολυμπιακός ανέκαθεν ήταν η πρώτη ομάδα στην Ελλάδα.
Είτε αρέσει είτε όχι αυτή είναι η αλήθεια.
(Όπως στο μπάσκετ -το μοναδικό ομαδικό άθλημα όπου ο αιώνιος αντίπαλος είναι καλύτερος του Ολυμπιακού, - παρόλο που η φυσιολογία και η οικονομική δομή του αθλήματος είναι εντελώς διαφορετική από αυτή του ποδοσφαίρου...-  είναι ο Παναθηναικός, όχι μόνο γιατί είναι κυρίαρχος στα εγχώρια πρωταθλήματα αλλά γιατί έχει διαπρέψει και στο ευρωπαικό περιβάλλον).
Όσο οι υπόλοιπες ΠΑΕ δεν επενδύουν για να γίνουν πραγματικά ανταγωνιστικές οι ομάδες τους έτσι θα συνεχίζεται η ιστορία.

Γιάννης Βασιλείου.

Από το αγαπημένο web radio ακούγεται το <Roses are Red>



Κυριακή, Νοεμβρίου 15, 2015

Tόσο Καλό όσο και Κακό


Ο άνθρωπος είναι το καλύτερο και το χειρότερο <πράγμα> που κυριαρχεί επάνω στη γή.Ο μοναδικός απώτερος σκοπός του είναι να κυριαρχεί και να εκμεταλλεύεται τους φυσικούς πόρους και όταν μπορεί να κυριαρχεί επάνω στους άλλους ανθρώπους.Είτε ως άτομο απέναντι σε άτομο, είτε ως μέλος ομάδας-φυλής-κοινωνίας -χώρας ,απέναντι σε άλλες ομάδες-φυλές-κοινωνίες-χώρες.Αρέσει δεν αρέσει αυτός είναι ο κανόνας.Οτιδήποτε άλλο αποτελεί την εξαίρεση.Είτε αυτό  αφορά διαπροσωπικές σχέσεις είτε αφορά συμμαχίες και διακρατικές σχέσεις.

Έννοιες όπως : Δημοκρατία,Ελευθερία,Ανεξαρτησία,Ισότητα,Ανεξηθρησκεία ,συνύπαρξη των λαών και σεβασμός της διαφορετικότητας είναι απλά μπούρδες!Το έχουν αποδείξει οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.Και ο τρίτος, οικονομικός μέχρι στιγμής, πόλεμος.Ο ίδιος ο ευρωπαικός διαφωτισμός (που για όσους γνωρίζουν πραγματικά ιστορία ξεκίνησε από το μεγάλο νησί με οραματιστές όπως ήταν ο Τζων Λόκ  ο προπομπός του <κοινωνικού συμβολαίου> ... ,απλά το πυροτέχνημα <έσκασε> στη Γαλλία...) είναι μια τρύπα στο νερό!Μπορεί ο μεγάλος αυτός άγγλος φιλόσοφος να πίστευε πως οι άνθρωποι που είναι πιο κοντά στο φυσικό τους περιβάλλον είναι περισσότερο δημιουργικοί, σόφρωνες, λογικοί και λιγότερο επιθετικοί.Αλλά η πορεία της ανθρώπινης ιστορίας ήρθε να ανατρέψει όλες τις καλές προθέσεις και πεποιθήσεις των ανθρώπων που είχαν ή έχουν κοινές αντιλήψεις με αυτές του Τζών Λοκ για τη φύση του ανθρώπινου είδους.Το περίφημο κοινωνικό συμβόλαιο σε θεωρητικό επίπεδο δεν ήταν τίποτ 'άλλο παρά μια συμφωνία ανάμεσα στο κράτος και τους πολίτες.Μια συμφωνία με αμοιβαίους όρους.Οι πολίτες αποδέχονταν να περιορίσουν την ελευθερία τους και σε αντάλλαγμα το κράτος έπρεπε να εγγυηθεί την διασφάλιση των φυσικών τους δικαιωμάτων .Δηλαδή της ζωής,της ελευθερίας και της ιδιοκτησίας τους.Εάν το κράτος δεν τηρούσε αυτή τη συμφωνία , αυτό ήταν το κοινωνικό συμβόλαιο,τότε οι άνθρωποι θα μπορούσαν να το ακυρώσουν και να εξεγερθούν.
Τα γράμματα, οι τέχνες, οι επιστήμες, η βιομηχανική επανάσταση αργότερα,εφαρμόστηκαν επιλεκτικά και με σκοπιμότητα από τους δυνατούς προς τους αδύνατους.Το μόνο που είχαν σαν συνολικό αποτέλεσμα ήταν να χρησιμοποιήσουν το κάθε νέο επιστημονικό επίτευγμα σαν μέσο ελέγχου και επιβολής επάνω στον άνθρωπο.Όποιος προσπαθεί να σας πείσει για το αντίθετο, είναι χειρότερος ως άτομο-λαός-χώρα απ'ότι ολόκληρος ο μεσαίωνας!
Το καλό υπάρχει αυθόρμητα και δρα και εκδηλώνεται σύμφωνα με αυτό που μπορεί(αν μπορεί)να νιώσει ο καθένας ξεχωριστά για αυτόν που θεωρεί συνάνθρωπό του.Όπως ακριβώς συμβαίνει από την αντίθετη πλευρά όταν κάποιος νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του.Το καλό δεν χρειάζεται νόμους και τάξη για να συμπεριφερθείς και να το πράξεις.Αυτά είναι απαραίτητα για να περιοριστεί η <κακή δράση>.
Η ίδια η παγκοσμιοποίηση είναι μια πλάνη.Δεν υπάρχει!.Είναι ο υπέρτατος βαθμός ελέγχου.Σχεδόν αμετάκλητος.Δεν υπάρχει αλληλεγγύη των κρατών.Δεν υπάρχει καμία ευρωπαική ένωση.Ποτέ δεν υπήρξε! Όλα είναι ένα καλοστημένο παραμύθι συμμαχιών και συμφερόντων.

Εδώ οι άνθρωποι σήμερα -και καθώς ο συνολικός πληθυσμός του πλανήτη αυξάνεται δραματικά- δεν μπορούν ειρηνικά ούτε τα αυτοκινητά τους να παρκάρουν, ούτε να καταλήξουν στα κοινόχρηστα(!) μιας πολυκατοικίας(άλλοι είναι ιδιοκτήτες , άλλοι ένοικοι) γιατί οι δραστηριότητες των περισσοτέρων διαχειριστών είναι τουλάχιστον ύποπτες...Θα συνεννοηθούν οι κυβερνήσεις που ψηφίζουν? Ή ακόμη χειρότερα τα κράτη?Εδώ πολλές χώρες δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την ντόπια,τη δική τους φτώχεια,εγκληματικότητα και διαφθορά τους ζητάνε επιπλέον να αντιμετωπίσουν και τα ξενόφερτα αυτά φαινόμενα? Ποιός σεβασμός της διαφορετικότητας?Ποιός είναι αυτός που ήρθε σήμερα στο κατώφλι σου να σε επικρίνει για τη θρησκεία σου,θέλοντας να εγκαθιδρύσει τη δική του ? Για ποιό δικαίωμα της ανεξιθρησκείας μιλάμε? Ποιά ελευθερία που δεν καταπατά την ελευθερία του άλλου? Βάλτε έναν καπνιστή στο ίδιο δωμάτιο με έναν μη καπνιστή και ζητήστε τους να συμβιώσουν.Δε γίνεται! Τότε με ποιό δικαίωμα πραγματοποιείται αυτή η ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση? Στο όνομα  τίνος,ποιών συμμαχιών και ποιών συμφερόντων? 
Στην πραγματικότητα ο καπνιστής με τον μη καπνιστή δεν θα έπρεπε να συναντηθούν ποτέ,γιατί δεν θα υπάρξει <υπνοδωμάτιο> που να τους χωρέσει και τους δυό.(Το να τους ζητάς να συμβιώσουν είναι σα να ζητάς από ένα ψάρι να σκαρφαλώσει στο δέντρο όπως κάνει μια μαιμού!)Και αν τύχει να συναντηθούν θα αναγκαστούν να διασταυρώσουν τα ξίφη τους στην προσπάθεια τους να αποκτήσουν χώρο καθώς ο ένας θα ζητά από τον άλλον να υποχωρήσει.
Το ερώτημα είναι ένα: Στη συγκεκριμένη στιγμή της ιστορίας ποιός είναι ο Αποικιοκράτης? Ποιός εισβάλλει στο σπίτι σου?Ξεριζωσέ του την καρδιά και δώστου να τη φάει.

Mr Soul Radio
...από το αγαπημένο web radio ακούγεται το  <Frontier Psychiatrist> by AVALANCES

                     

Τρίτη, Νοεμβρίου 10, 2015

Ευτυχία είναι

Με το χρήμα δεν αγοράζεις την ευτυχία.Εξαγοράζεις τη δυστυχία.Δεν είναι καθόλου το ίδιο. Δυστυχία είναι για παράδειγμα,να μην μπορείς να πληρώσεις τους λογαριασμούς σου ή το ενοίκιό σου και να καλύψεις τις βασικές βιολογικές σου ανάγκες.Υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που επειδή έχουν πολλά χρήματα δεν τους έχουν απασχολήσει ποτέ στη ζωή τους τέτοιoυ είδους <ανάγκες>.
Και όμως,σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό αρκετοί από αυτούς ή δεν έχουν γνωρίσει την ευτυχία ή δεν είναι ευτυχισμένοι.Αυτή είναι μια τρανή απόδειξη πως το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία.Όσα εκατομμύρια και αν ξοδεύονται στο  λεγόμενο <shopping Therapy>,όσες αυλές και στρατούς από...φίλους κι αν φτιάξουν τα χρήματα(και όχι οι Άνθρωποι) τα κενά παραμένουν και η ευτυχία δεν έρχεται.Ίσως γιατί η ευτυχία βρίσκεται κάπου αλλού .Ίσως διότι ακολουθεί μια διαδρομή ξεκινώντας καταρχήν από τα ανθρώπινα γονίδια τα οποία προκαθορίζουν σ' ένα μεγάλο βαθμό το κατά πόσο ένας άνθρωπος μπορεί να νιώσει ευτυχισμένος για να καταλήξουν στο περιβάλλον, τα ερεθίσματα και τα βιώματα που θα <πλέξουν> την κάθε ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα η οποία θα μπορεί ή δεν θα μπορεί να αντιληφθεί και να νιώσει την ευτυχία. Αυτό δεν σημαίνει πως όποιος έχει αρκετά χρήματα δεν μπορεί να είναι και ευτυχισμένος.Δεν είναι όμως το χρήμα αυτό που κάνει τους ανθρώπους ευτυχισμένους.Συνήθως όταν κάποιος ζεί κοντά ,ή κάτω από το όριο της φτώχειας το χρήμα για εκείνον ,είναι το παν. Φαντάζει και ως ευτυχία.Και δεν μπορεί να σκεφτεί ή να απολαύσει οτιδήποτε άλλο.Ούτε το ότι μπορεί να είναι υγιής.Ούτε ένα αυθόρμητο ανταποδοτικό χαμόγελο.Ούτε ένα ζεστό ηλιόλουστο πρωινό,ούτε μια νύχτα με πανσέληνο δίπλα στη θάλλασσα.Το χειρότερο είναι πως ακόμα κι αν είχε τα χρήματα που δεν έχει πάλι δεν θα μπορούσε!Αλλά δεν το ξέρει!(Υπάρχουν πλούσιοι και τσιγγούνηδες,όπως υπάρχουν φτωχοί και τσιγγούνηδες.Υπάρχουν πλούσιοι και γενναιόδωροι,όπως υπάρχουν φτωχοί και γεννεόδωροι.)Θα συνέχιζε,όπως χιλιάδες άλλοι,ανικανοποίητος να ζει μέσα σε υπερπολυτελή τσιμεντένια κλουβιά χτισμένα γύρω από ένα ασανσέρ.Ή να κλαίει ολομόναχος μέσα σε μια πόρσε.Είναι αυτονόητο ότι,από υλικής άποψης, θα είναι σε καλύτερη θέση από εκείνον που δεν έχει στέγη ή που κλαίει μέσα σ'ένα μικρό κουβαδάκι που μοιάζει με αυτοκίνητο αλλά ευτυχισμένο δεν τον λες.

Απογευματινή ώρα με τον ουρανό στο βάθος του ορίζοντα να μοιάζει με ξεθωριασμένο τριαντάφυλλο.
Από το αγαπημένο web radio ακούγεται το υπέροχα γλυκανάλατο
<The This This>

Mr Soul Radio.