Τετάρτη, Απριλίου 30, 2014

Φίλαθλος η Οπαδός


Θυμάμαι πως είχα πανηγυρίσει το γκολ του Βαζέχα στον Άγιαξ μετά την περίφημη κούρσα του Δώνη και ο ΠΑΟ είχε κερδίσει (0-1) το 1996 στην Ολλανδία
Θυμάμαι πως είχα πιάσει τον εαυτό μου να φωνάζει υπέρ της ΑΕΚ  το 2002 σε εκείνο το υπέροχο ματς (3-3) με την Ρεάλ.
Παρακολουθώντας τα παιχνίδια δεν γινόταν ( και αυτό συνέβαινε αυθόρμητα) να μην είμαι μαζί τους σε εκείνες τις προσπάθειες που έκαναν οι Ελληνικές ομάδες κι ας έχω δηλώσει πως η ομάδα μου είναι ο Ολυμπιακός!
Θυμάμαι γενικότερα πιο παλιά την επομένη στο σχολείο που ήμουν σε αντιπαράθεση με εκείνους (...και ολυμπιακούς!) που δεν ήθελαν να δούν το αυτονόητο τις υπέρ-προσπάθειες και τα καλά αποτελέσματα (ασχέτως με το τι έγινε στη συνέχεια...) των Ελληνικών ομάδων απέναντι στα<θηρία> του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.
Αναρωτήθηκα αλλά γρήγορα κατέληξα στο συμπέρασμα πως τελικά είμαι Φίλαθλος -πρώτα του ποδοσφαίρου και μετά της ομάδας μου- και όχι Οπαδός οποιασδήποτε ομάδας, η πλάκα είναι πως ,αν προκληθεί,  ο Φίλαθλος μπορεί να γίνει οπαδός.
Ο Οπαδός δεν μπορεί να γίνει
Φίλαθλος
Όπως πρέπει κανονικά να είναι, έτσι θα είχαμε απαλλαγεί από πολλά δεινά που μας ταλαιπωρούν δεκαετίες τώρα.Για τον οπαδό οι λέξεις Ευγενής Άμιλλα είναι άγνωστες (το ίδιο και για τον πολίτη-οπαδό).
Ο οπαδός είναι πρώτα Αντί- ... και μετά είναι η ομάδα του! (το κόμμα του , το τομάρι του)
Είναι γεγονός πως η ζηλοφθονία των ανθρώπων πολλές φορές οδηγεί σε φθόνο που εκφράζεται με αγανάκτηση,εχθρότητα και κακοβουλία σε βάρος επιτυχημένων ανθρώπων,έναντι των οποίων υστερούν.Είναι <κολλήματα> που μπορεί να προέρχονται από τη νηπιακή ηλικία και συνήθως συνοδεύονται από άγχος,εμμονές και διάφορα άλλα ψυχοσωματικά ακόμα και κατάθλιψη.
Έχει βρεθεί πως οι <Κοπανατζήδες> και οι <Τζαμπατζήδες> είναι συνήθως αυτοί που εκφράζουν τη ζήλεια τους με φθόνο και όχι με την Ευγενή Άμιλλα.
Ο τυφλός οπαδός ο π ο ι α σ δ ή π ο τ ε ομάδας δεν ενδιαφέρεται για το ποδόσφαιρο όπως δεν ενδιαφέρεται συνήθως και για την αξία της ίδιας της ζωής.Θέλει μόνο να κερδίζει η ομάδα του,με κάθε τρόπο,γιατί νομίζει πως έτσι αποκτά υπόσταση και οντότητα ως άτομο.
Κερδίζει η ομάδα του Κερδίζει κι αυτός!Χάνει η ομάδα του Χάνεται κι αυτός!
Στην πραγματικότητα τ ι π ο τ α από τα δύο δεν συμβαίνει.Όμως ο οπαδός έτσι το καταλαβαίνει. Βλέπει πέναλτι μόνο όταν είναι υπέρ της ομάδας του και ανύπαρκτο πέναλτι - την ίδια φάση - όταν αυτή είναι κατά της ομάδας του.Το Οφ΄σάιντ γκόλ με το οποίο η ομάδα του κέρδισε ένα ματς (χωρίς να το δικαιούται) ισοδυναμεί με το : <Έλα μωρέ , εμείς να περνάμε καλά>... ή το :  <Πάλι καλά.Τον δέσαμε το γαιδαρό μας> έχοντας διοριστεί το παιδί του, ή το τομάρι του (χωρίς να το αξίζει) με το ένα ή το άλλο πολιτικό ρουσφέτι,στο δημόσιο.
Ο Οπαδός είναι ο <παλιός> στο στρατό που θα <πηδήξει> τους νέους επειδή όταν ήταν κι εκείνος <νέος> κάποιος άλλος (σαν κι Αυτόν!) του είχε κάνει τα ίδια.Και πάει λέγοντας...
Οι νίκες της ομάδας του οπαδού είναι π α ν τ α  πεντακάθαρες έναντι των αντιπάλων του. Ενώ για τις  ήττες της ομάδας του (υπήρξε βρώμικο παιχνίδι εις βάρος τους) π ά ν τ α φταίει κάποιος άλλος π.χ. ο διαιτητής σήμερα (αύριο η Κοινωνία που δεν τον άφησε να αναπτυχθεί... ) που δεν τον άφησε να κερδίσει.Αρνείται να δεχτεί τις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο αντίπαλός του ήταν καλύτερος όπως ήταν και αυτός  καλύτερος σε κάποια άλλη χρονική στιγμή απέναντι σε άλλους αντιπάλους ή ακόμα και σε αυτόν που σήμερα τον νίκησε.Ο οπαδός θέλει να έχει μόνο δικαιώματα και δεν θέλει να έχει υποχρεώσεις.
Η νοοτροπία του Οπαδού αντανακλάται ακριβώς στην ιστορία με  τον γεωργό που ζήλευε τον γείτονά του που είχε ένα γάιδαρο για τον βοηθά στις εργασίες του , ενώ εκείνος δεν είχε κάποιο ζώο για να τον βοηθά. Και ζήτησε από τον θεό να κάνει κάτι για αυτό, όταν εμφανίστηκε ο θεός τον ρώτησε αν θα ήθελε να έχει και αυτός ένα γάιδαρο τότε ο καλός μας γεωργός του είπε πως δεν ήθελε γάιδαρο αλλά πως ήθελε να ψοφήσει ο γάιδαρος του γείτονα!
Αυτή είναι η νοοτροπία του οπαδού και αυριανού πολίτη με δικαίωμα ψήφου!
Εν ολίγοις δεν ξέρει να χάνει,επειδή αυτός βαριέται ή δεν μπορεί, δεν αντέχει να βλέπει να κερδίζουν ούτε οι άλλοι.
Ανθρώπους που δεν ξέρουν να χάνουν πρέπει να τους αποφεύγεις,διότι όποιος κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις πάντα θα βρεθεί κάποιος που θα το κάνει καλύτερα.
Έτσι γίνεται στη ζωή,μόνο εκείνοι που μαθαίνουν από τις ήττες τους εξελίσσονται και προχωρούν.
Μαθαίνουν να κερδίζουν , καθιερώνονται στο χώρο τους,ο χρόνος και η διάρκεια που έχουν τους δικαιώνει.
Καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν είχε και δ ε ν  έ χ ε ι τόσες πολλές αθλητικές εφημερίδες οι περισσότερες των οποίων μάλιστα προάγουν και πωλούν το τυφλό οπαδιλίκι!
Τυχαίο;Καθόλου!
Το επίπεδο του ποδοσφαίρου όμως έ τ σ ι  πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.Σαν προιόν υποβαθμίζεται διαρκώς και αξίζει να αναρωτηθεί κανείς πόσες από τις ΠΑΕ (Ανώνυμες Ποδοσφαιρικές Εταιρείες) στην Ελλάδα παρουσιάζουν κέρδη.
Όσο γρήγορα πρέπει να σταματήσει η κρατική επιχορήγηση των κομμάτων στην βουλή των Ελλήνων άλλο τόσο γρήγορα πρέπει να σταματήσει και η όποια χρηματοδότηση στις ομάδες -στρατόπεδα.
Πόσα χρήματα πρέπει να πληρώσει ακόμα ο ελληνικός λαός για τις σπατάλες της ελληνικής βουλής και πόσα για αυτή την αλητεία που την αποκαλούμε ποδόσφαιρο; 
Ως πότε οι μισοί θα πληρώνουν τα <πολιτικά ρουσφέτια> και την <πελατειακή σχέση> των άλλων μισών;
Πόσους αστυνομικούς ακόμα θα στείλουμε για να περιφρουρούν 500-600 τρελούς που πηγαίνουν στο γήπεδο ακόμα και για να σκοτώσουν;
Πόσο ακόμα ο απλός φίλαθλος κόσμος θα... πληρώνει το νταβατζιλίκι των προέδρων και των παραγόντων;
Οι <παράγκες> δεν έχουν χρώματα.Ούτε αρκούν από μόνες του εάν δεν έχεις κ α ι μια καλή ομάδα.
Εάν υπάρχουν υπάρχουν για όλους, είναι δ ι α χ ρ ο ν ι κ ες και ανάλογες του <μεγέθους> των ανθρώπων που τις δημιούργησαν.
Όπως οι Ομάδες τους. Στην τελική όποιος  κατά καιρούς έχει τη δύναμη δεν την κρύβει στο συρτάρι.Αλήθεια στα εννέα - και ουχί δέκα- πέτρινα χρόνια του Ολυμπιακού όταν επί Μπλαχίν έπαιζε την καλύτερη μπάλα στην Ελλάδα δεν του είχαν <κλέψει> τίτλους; Τότε δεν υπήρχε <παράγκα>; ...


Βεβαίως πήρε σφυρίγματα και τίτλους που δεν έπρεπε και ο Ολυμπιακός,αλλά έπαιξε και το καλύτερο ποδόσφαιρο έκανε και τις καλύτερες μεταγραφές τα περισσότερα από όλα αυτά τα χρόνια Άλλωστε ποια ομάδα πήρε τίτλους χωρίς τη βοήθεια και της διαιτησίας;
Καμία!
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς .Παραδείγματα άπειρα.
ΑΕΚ -ΑΤΡΟΜΗΤΟΣ  όπου η ΑΕΚ έπρεπε ντε και καλά να πάρει το κύπελλο. Την σφαγή επί της Ξάνθης,παλιότερα, πάλι σε αγώνα κυπέλλου. Μήπως το ΑΡΗΣ - ΗΡΑΚΛΗΣ όπου οι Αριανοί θα σκότωναν τον τερματοφύλακα του Ηρακλή επειδή θα έπεφτε κατηγορία η ομάδα τους.
Τα παιχνίδια ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΎ -ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΥ με αλλεπάλληλες διαιτητικές σφαγές εκατέρωθεν όλα αυτά τα χρόνια; Πόσα ακόμα άλλων και άλλων...
'Οποιος έχει το <πάνω χέρι> και όπου <τον παίρνει> συνήθως διαπράττει  κ α ι  αδικίες έναντι των αντιπάλων του.Πόσο μάλλον των πιο αδύνατων...Δεν λέω πως αυτό είναι <σωστό> αλλά συμβαίνει.
Εδώ θα πρέπει να απαντήσουμε σε ένα κρίσιμο ερώτημα για να ξεκινήσουμε από μια κοινή βάση:
ή όλα τα πρωταθλήματα είναι Καθαρά ή όλα είναι Βρόμικα. Άν δεν απαντήσουμε με ειλικρίνεια πρώτα απ όλα στον εαυτό μας  (αν δεν έχουμε τις γνώσεις για να το κάνουμε ας ψάξουμε για να μάθουμε...) το κουβάρι της ιστορίας θα συνεχίσει να ξετυλίγεται με τον ίδιο τρόπο.
Οι <παράγκες> δεν έχουν χρώμα είναι όπως η Δημοκρατία.Η Δημοκρατία είναι θέμα νοοτροπίας και παιδείας, ανεπτυγμένου επιπέδου.
Από πότε η δικτατορία του Στάλιν ήταν λιγότερο απάνθρωπη από τη δικτατορία του Χίτλερ;
Η ίδια η ιστορία απέδειξε πως οι δήθεν <προοδευτικοί> (στον αγώνα μαζί και στη μάσα χώρια...) που προσπάθησαν και σε πολλές περιπτώσεις κατάφεραν να υπνωτίσουν τα εκατομμύρια των οπαδών τους - στο όνομα της Ελευθερίας  της Ισότητας και της Δικαιοσύνης - αποδείχτηκαν στην πράξη οι μεγαλύτεροι δυνάστες των ανθρώπων.
Ο τυφλός οπαδός μιας ομάδας είναι ο ίδιος οπαδός του <χ> κόμματος  που όταν βρεθεί στην αντιπολίτευση (εξ αιτίας προσωπικού οφέλους που κατέχει ή του έταξαν- συνήθως χωρίς αξιοκρατικές διαδικασίες - δια της διαχρονικής αλάνθαστης συνταγής στη γνωστή ρήση του Καίσαρα <Διαίρει και Βασίλευε> )   δεν θα βλέπει το παραμικρό καλό - ακόμα και όταν πράγματι υπάρχει-στο έργο που μπορεί να κάνει μια  κυβέρνηση.
Μην απορείτε για τη σημερινή κατάσταση κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια.
Έχουμε αυτό που μας αξίζει,εμείς το φτιάξαμε,είτε με τις επιλογές μας είτε με την απραξία μας.
Ο κόσμος αλλάζει όταν ο καθένας ξεχωριστά θ έ λ ε ι να αλλάξει.
Ο κόσμος αλλάζει προς το καλύτερο όταν ο καθένας από εμάς ξ ε χ ω ρ ι σ τ ά ψάχνει τον κάδο απορριμάτων στο δρόμο - όσα μέτρα και αν χρειαστεί να κάνει - για να πετάξει το χαρτομάντιλο του , όχι όταν το πετάει οπουδήποτε επειδή δεν τον ενδιαφέρει, ή επειδή υπάρχει η υπηρεσία καθαριότητας.
Μόνο έτσι μπορούν οι άνθρωποι να ελπίζουν σ΄ένα λιγότερο δύσκολο αύριο.
Και όχι όταν παρασύρονται  από λαοπλάνους μπαχαλάκηδες που ζητούν από τους άλλους να  α λ λ ά ξ ο υ ν  ενώ οι ίδιοι παραμένουν αμετακίνητοι και με αμύθητες περιουσίες που ένας θεός ξέρει πως απόκτησαν...
Σε μια χώρα ,κυρίως, οπαδών όπου ο ένας κλέβει τον άλλον και οι πολιτικοί τους κλέβουν όλοι μαζί είναι επιτακτική ανάγκη στις επόμενες γενιές  να  υπερισχύσουν οι φίλαθλοι.Αυτό όμως προυποθέτει μια γερή γνώση αυτογνωσίας και ένα υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης.

Το πορφυρό χρώμα από το ηλιοβασίλεμα αντανακλά στα τζάμια των απέναντι κτιρίων και τα κάνει να μοιάζουν με πυρωμένο σίδερο...
 Από το web radio ακούγεται το <..life.. it's like a ballgame Sometimes you win and sometimes you lose That;s the game of Life...>  των Womack & Womack...

Mr Soul Radio

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου